تأثیر شیب های مختلف راه رفتن بر زاویه زانو در صفحه فرونتال افراد مبتلا به ناهنجاری واروس زانو

هدف: با توجه به شیوع بالای ناهنجاری واروس زانو و پیامدهای ناشی از راه رفتن بر سطوح مختلف بر این عارضه، هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر شیب های مختلف راه رفتن بر زاویه زانو در صفحه فرونتال افراد مبتلا به ناهنجاری واروس زانو بود. روش بررسی: 18 آزمودنی مرد مبتلا به واروس زانو درجه سه، با دامنه سنی 24-19 سال، برای شرکت در این تحقیق داوطلب شدند. متغیرهای زاویه واروس در لحظه تماس پاشنه، میداستانس و جدا شدن پنجه در هنگام راه رفتن بر شیب های 5/7-، صفر، 5+ و 10+ درصد با استفاده از 6 دوربین اپتوالکترونیک سه بعدی آنالیز حرکت محاسبه شدند. از آزمون آنالیز مکرر واریانس و آزمون ناپارامتری فریدمن برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. یافته ها: نتایج تحقیق حاضر نشان داد که زاویه زانو در صفحه فرونتال با افزایش شیب راه رفتن، کاهش می یابد که تفاوت ها تنها در دو مورد (زاویه واروس بین شیب 10+ درصد با شیب صفر درصد در لحظه میداستانس 001/0p< و بین شیب 5/7- درصد با شیب صفر درصد در لحظه جدا شدن پنجه 001/0p<) معنی دار گزارش شد و در باقی پارامترهای بررسی شده اختلافات معنی دار نبود. نتیجه گیری: با توجه به نتایج بدست آمده، راه رفتن بر شیب های رو به بالا احتمالاً می تواند فعالیت جسمانی مناسبی جهت کاهش بارهای وارد شده به مفصل زانو و پیشگیری از ابتلا به استئوآرتریت زودرس در جوانان مبتلا به ناهنجاری واروس زانو باشد.